“Er bestaat geen pauzeknop voor duurzaamheid” – Opiniestuk De Tijd

Naar aanleiding van de Omnibusrichtlijn van de Europese Commissie schreef ik recent, samen met een aantal andere duurzaamheidsmanagers, een open brief.

Deze werd, in verkorte versie, gepubliceerd als opiniestuk in de Tijd: https://www.tijd.be/opinie/algemeen/duurzaamheid-moet-prioriteit-blijven-voor-bedrijven/10603500.html

Wat was nu de drijfveer hiertoe?

Op 27 februari 2025 publiceerde de Europese Commissie een voorstel om onder andere de regelgeving rond duurzaamheidsrapportering – de Corporate Sustainability Reporting Directive, ook wel CSRD genoemd – te versoepelen.

Kort gesteld zou de treshold hierdoor wijzigen van bedrijven met 250 naar 1000 werknemers (en een omzet boven 50 miljoen euro of een balanstotaal van minstens 25 miljoen euro). Hierdoor vallen 80% van de bedrijven die zouden moeten rapporteren over hun niet-financiële prestaties buiten het toepassingsgebied van de CSRD.

Over het feit dat de rapporteringsstandaarden moesten vereenvoudigen bestond veel eensgezindheid. Er was inderdaad nood aan meer tijd, en het inperken van de administratieve druk en auditkost. Echter voelt het Omnibus-voorstel eerder aan als een deregulering, in plaats van een vereenvoudiging. Het initiële doel van de CSRD – namelijk het verduurzamen van hele waardeketens door meer transparantie, en het creëren van een gelijk speelveld – worden namelijk grotendeels teniet gedaan.

Nochtans biedt rapportering tal van voordelen. Het brengt bedrijven ertoe om – samen met hun stakeholders – de thema’s te identificeren die prioritair zijn. Dit biedt waardevolle

strategische inzichten, en een kader om zo efficiënt mogelijk actie te kunnen ondernemen.

Daarnaast is het een belangrijke stimulans tot innovatie, en om – door vergelijkbaarheid – de concurrentiepositie te versterken.

Het biedt mogelijkheden tot samenwerkingen binnen de waardeketen, en is daarnaast ook een antwoord op de op vandaag bestaande veelheid aan vragenlijsten en certificeringen binnen de value chain.

Ook medewerkers hechten steeds meer belang aan het duurzaamheidsbeleid van hun (toekomstige) werkgever.

Maar last but not least, hebben we met z’n allen een maatschappelijke verantwoordelijkheid te nemen.

Zoals we samen concludeerden:

“Duurzaamheid moet kortom als prioriteit behouden worden. Duurzaamheid is niet alleen een kwestie van regels naleven, maar een strategische noodzaak voor bedrijven, evenals een maatschappelijke verantwoordelijkheid. Klimaatverandering en het dramatische verlies aan biodiversiteit gaan tenslotte niet weg door de andere kant op te kijken.”

1/5/2025